ประหยัดเงิน (และเวลา) ที่ซูเปอร์มาร์เก็ต

เคยไหมครับเวลาไปซูเปอร์มาร์เก็ตแล้วตอนจ่ายเงินต้องยืนเกาหัวด้วยความงุนงงปนสงสัยว่า ตูซื้ออะไรมาเยอะแยะ (วะ) เนี่ย? ของบางอย่างก็หยิบมาด้วยอารมณ์ชั่ววูบโดยแท้ ก่อนหน้านี้ผมเป็นประจำและสม่ำเสมอมากครับ ตั้งใจเข้าไปซื้อไม่กี่อย่าง เดินวนไปวนมา เอ๊ะ ไอ้นี่ก็น่าซื้อ ไอ้นั่นก็น่ากิน หยิบไปหยิบมาเต็มรถเข็นจนได้ แถมที่ร้ายที่สุดคือ มันเกินงบที่ตั้งใจไว้ทุกทีสิครับ

จนในที่สุดผบ.ทบ.ผมเธอใช้วิธีนี้ครับ (เรื่องนี้ต้องให้เครดิตเขาไป) ก่อนจะเข้าซูเปอร์มาร์เก็ตก็ทำรายการให้เรียบร้อยก่อนว่าจะต้องซื้อต้องใช้อะไรบ้าง ถ้าจะทำกับข้าวก็คิดเมนูมาให้เรียบร้อย (อ๊ะ … ใช่ครับ ผบ.ทบ.ผมเธอยังทำกับข้าวเองนะครับ แต่ได้แค่เสาร์-อาทิตย์เท่านั้น เพราะวันธรรมดาไม่มีเวลาเลย) แยกออกมาเป็นส่วนผสม ส่วนประกอบจะต้องใช้เนื้อหมู เนื้อปลาอะไรก็จดให้ละเอียด ข้าวของเครื่องใช้มีอะไรบ้างก็จดเอาไว้ พอเข้าห้างก็เดินดิ่งตรงไปหยิบของตามรายการที่มีอยู่ หยิบครบก็เดินออกมาจ่ายเงิน

ทำอย่างนี้ได้ผล 2 ประการครับ ประหยัดทั้งเงินทั้งเวลา เพราะไม่ต้องไปเดินวนไปวนมา คอยคิดว่า เอ… จะต้องซื้ออะไรบ้างหว่า? มะนาวที่บ้านหมดรึยัง พริกยังเหลืออยู่มั๊ย อะไรประมาณนี้ แล้วเวลาที่เดินไปเดินมานี่สายตามันมักจะไปเจออะไรที่ชวนให้หยิบเข้ารถเข็นอยู่เรื่อยสิน่า ถ้าเราตัดขั้นตอนการเดินวนในเขาวงกตออกไป เราก็ลดโอกาสเสียเงินเพิ่มไปด้วย

ป.ล. ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า เขียนเรื่องนี้นี่เอามะพร้าวห้าวมาขายสวนหรือเปล่า คนอื่นเขาน่าจะรู้กันหมดแล้วรึเปล่าว้า…