ช่วงนี้กำลังมีงานมหกรรมขายรถครั้งยิ่งใหญ่ประจำปีของประเทศไทยเราจัดอยู่ที่ไบเทค บางนา ค่ายรถแต่ละค่ายก็โหมโฆษณาพร้อมทั้งอัดโปรโมชั่นกันน่าดู เล่นเอาน้องในทีมผมเริ่มหวั่นไหว ร่ำๆจะกำเงินออกไปดาวน์เสียวันนี้พรุ่งนี้แล้ว
จนผมเตือนสติมันด้วยประโยคข้างบนนั่นแหละครับ
ไม่ได้ห้ามนะครับ แค่ชี้ให้ลองมองอีกด้านนึงแค่นั้นเอง ถ้าฟังแล้วคิดแล้วยังจะซื้อรถอยู่ก็ตามสบาย (ก็เงินของมันนี่นา ของผมสักบาทก็ไม่ใช่) หลังจากเอื้อนเอ่ยประโยคที่ว่าแล้ว ผมอธิบายให้มันฟังว่า ตอนนี้เอ็งอายุก็เกือบจะ ๓๐ แล้ว มีแฟนคบกันมาก็ตั้งหลายปี อีกไม่นานก็คงจะแต่งงานกัน วันนี้เอ็งยังอาศัยอยู่กับพ่อแม่ ถ้าแต่งงานแล้วจะไปอยู่ไหนวะ? อาศัยพ่อแม่อยู่ต่อเรอะ มึงไม่อายเรอะ? หรือจะไปเช่าหออยู่? ทำไมไม่เอาเงินที่จะซื้อรถนี่เปลี่ยนไปซื้อคอนโดฯแทนวะ เลือกเอาที่มันอยู่ใกล้รถไฟฟ้า ไปมาสะดวก ไม่ต้องใช้รถด้วย
ถ้าเอ็งซื้อรถวันนี้ไม่ได้เสียแค่ค่าผ่อนรถอย่างเดียว มีค่าน้ำมัน ค่าที่จอดรถ ค่าประกัน ค่าบำรุงรักษาด้วยนะเว้ย แล้วพอผ่อนครบ ๔ ปี มูลค่ามันก็ตกเหลืออยู่ไม่เท่าไหร่ แต่ถ้าเอ็งเอาไปซื้อคอนโด แพงกว่าก็จริง ผ่อนนานกว่าก็จริง แต่ราคาไม่ตกนะเว้ย ซื้อแล้วก็อยู่ได้ ไม่ต้องไปเช่าหอ ไม่อยู่ก็ปล่อยเช่าได้ เดินทางก็สะดวก ไม่ต้องขับรถให้วุ่นวายปวดหัว คิดดูนะเว้ย
มันฟังแล้วก็อึ้งๆนิดหน่อยนะครับ ไม่รู้ว่ามันกำลังคิดหรือไม่รู้จะปฏิเสธผมยังไงดีกันแน่
เอิ๊กกกก…